Edebiyat tarihi,tarihin bir koludur. Bir milletin edebi ürünlerini, yahut başka bir tarife duygu ve düşünce mahsullerini, tarih çerçevesi içinde,muhafaza eder. Her edebi eser ve her şair bir milletin ve bir tarih devrinin yetiştirmesi olduğu için edebiyat tarihini de tarih genel bir gidişat içinde görmek lazımdır.
Bir ağacın yemiş verme şartlarını incelerken nasıl onun toprağını da göz önünde bulundurmak lazımsa, edebi mahsullerin nasıl meydana geldiğini anlamak için de o devrin tarihini bilmek icap eder. O halde Türk edebiyatı tarihi demek, Türklerin en eski çağlardan günümüze kadar meydana getirdikleri duygu ve düşünce mahsullerinin asır asır, o asrın tarihi içinde mütealeası demektir. Tabiîdir ki edebiyat tarihini iyi anlamak için bütün medeniyet unsurlarının da tarihini önceden bilmek şarttır. Böyle olmazsa edebi eserlerin doğuşundaki sebep ve neticeler iyi anlaşılamaz. Edebiyat tarihi medeniyet tarihinden pek az farklıdır. Türk tarihi üç büyük çağa ayrılır:
1- Uzak doğu medeniyeti çerçevesinde (İslâmiyetten önceki) Türk tarihi;
2- Yakın doğu medeniyeti çerçevesinde (İslâmi devirde) Türk tarihi;
3- Batı medeniyeti çerçevesinde Türk tarihi.
Birinci devir Türklerin İslâmiyeti kabulüne kadar yani onuncu milâdi yüzyıla kadar sürer.
İkinci devir onuncu asırdan Tanzimata kadar yani 1839'dan sonraki zamandır.
Türk edebiyatı da üç devreye göre üç büyük karakter gösteren üç bölüme ayrılır.
